คุณมิ้น –มีนา กัลมาพิจิตร เจ้าของบ้าน เล่าถึงความหมายของคำที่ติดบนรั้วหน้าบ้านว่ามาจากภาษาสเปน เพราะเธอเคยเป็นไกด์ภาษาสเปนมานานกว่าสิบปี ทั้งยังเคยไปเรียนภาษาเพิ่มเติมที่นั่น หลายสิ่งจากความทรงจำในช่วงนั้นจึงปรากฏตามส่วนต่างๆของการตกแต่งบ้านซึ่งมี กลิ่นอายสเปนผสมผสานกับความเป็นไทยได้อย่างลงตัว
“อ่านว่า ‘กาซ่า เดล กัมโป้’ ค่ะ ‘กาซ่า’ แปลว่า บ้าน ส่วน ‘กัมโป้’ คือ ทุ่งนา ฟาร์ม ไร่ พี่เห็นว่าชื่อนี้เข้ากับบ้านดีเพราะรอบๆยังเป็นทุ่งนาอยู่ แต่สมัยก่อนหมู่บ้านนี้ชื่อ ‘ทุ่งข้าวเน่า’ เพราะโดนน้ำท่วมทุกปี ข้าวในนาจึงเน่าเสียหายหมด ตอนหลังมีเขื่อนแม่งัด น้ำจึงไม่ท่วมหมู่บ้านนี้อีก เลยเปลี่ยนเป็นชื่อ ‘ทุ่งข้าวหอม’ เมื่อไม่กี่ปีมานี้เอง
“พี่ชอบต้นไม้ดอกไม้มาตั้งแต่เด็ก ตอนเป็นวัยรุ่นเพิ่งทำงานใหม่ ๆ ถ้าช่วงไหนไม่มีเงิน ห้ามไปร้านหนังสือแล้วก็ร้านต้นไม้ เพราะจะหมดเงินเยอะ (หัวเราะ) เมื่อก่อนยังอยู่บ้านทาวน์เฮ้าส์ในเมือง ที่ก็ไม่ค่อยมีนะแต่ก็พยายามหาต้นไม้มาลง คิดว่าถ้ามีบ้านก็อยากมีบ้านที่ปลูกต้นไม้ได้เยอะๆ โชคดีได้ที่ตรงนี้ พื้นที่เดิมมีประมาณสองงานกว่า ตอนหลังซื้อเพิ่มอีกสองงานอยู่ด้านหลังบ้าน แต่ที่ดินไม่ติดกันมีคลองคั่นอยู่ เราก็ทำสะพานเดินข้ามไปได้
“เดิมทีคลองหลังบ้านเป็นน้ำเหมืองไหลแรง มีหาดทรายเล็กๆด้วย ตอนหลังพอมีการทำคลองชลประทานมันก็ซ้อนทับกัน น้ำคลองก็เลยไม่ไหล แต่ระดับน้ำก็ขึ้นลงตามน้ำข้างหน้า แถวนี้ระบบชลประทานดีค่ะ เพราะเป็นเครือข่ายร่องน้ำ ชาวนาจึงมีน้ำใช้ตลอด แต่เดี๋ยวนี้ก็เปลี่ยนจากปลูกข้าวไปปลูกดอกไม้กันมากขึ้น พวกเบญจมาศ แอสเตอร์เล็กๆสีขาว ถ้ามาตอนกลางคืนนะ เขาจะให้ไฟดอกไม้สว่างไสวไปหมด จะปิดก็ประมาณสามถึงสี่ทุ่ม มีบางช่วงที่ชาวสวนเรียกว่า ‘ช่วงหิมะตก’ คือไม่มีคนมาซื้อ ดอกไม้ก็บานขาวโพลนเต็มหมู่บ้านไปหมด ช่วงไหนหิมะตกชาวสวนก็แย่เลย”
คุณมิ้นเล่าถึงที่มาที่ไปตลอดจนภาพวิถีชีวิตของคนในท้องถิ่นให้ฟัง เรื่อยๆ เราเดินชมสวนกันไปพลางแลกเปลี่ยนความรู้ต่อกัน แม้คุณมิ้นจะมาอยู่ที่นี่ได้เพียง 5 ปี แต่ต้นไม้หลายต้นก็เจริญเติบโตสูงใหญ่ราวกับอยู่มานานนับสิบปี
“พื้นที่เดิมไม่มีต้นไม้ใหญ่เลยค่ะ ที่เห็นคือพี่นำมาปลูกเองทั้งหมด มีลมแล้งตอนปลูกใหม่ๆ ต้นก็อยู่เท่าเดิมเป็นปี แต่พอได้โตก็โตขึ้นพรวดๆเลย อย่างปีบ ตอนเอามาลงต้นสูงประมาณหัวเท่านั้นเอง ซอมพอ (ซอมพอ คือต้นหางนกยูงไทย แต่คนเหนือส่วนใหญ่นิยมเรียกหางนกยูงฝรั่งว่าซอมพอเช่นกัน) หลังบ้าน ปลูกตั้งแต่สูงศอกหนึ่ง รากก็ไม่มี เพราะพี่ดึงมาคิดว่าตายแน่ๆ ปลูกทิ้งปลูกขว้างไปอย่างนั้น ปรากฏว่าตอนนี้ตัดทิ้งไปไม่รู้กี่ครั้ง โตเร็วมาก ตะแบกหน้าบ้านก็ปลูกเอง ตอนเอามาปลูกต้นนิดเดียว ตอนแรกไม่กล้าปลูกเพราะมีสายไฟ ก็ถามทางเจ้าหน้าที่ดูแลต้นไม้ริมถนนของอบต.ว่าปลูกได้ไหม บังเอิญเขาคงชอบต้นไม้เหมือนกัน เขาก็บอกไม่เป็นไรพี่ปลูกเลย เดี๋ยวเป็นหน้าที่พวกผมคอยตัดแต่งเอง ทุกวันนี้ชาวบ้านผ่านไปมา หรือเจ้าหน้าที่มาซ่อมสายไฟสายโทรศัพท์ก็ได้ร่มเงาไว้นั่งพัก เราก็ดีใจ”
บริเวณบ้านซึ่งประกอบด้วยสำนักงานจัดทำของที่ ระลึกและนำไปขายที่ปางช้างแม่สา กิจการของครอบครัวสามี คุณเอ๋-เชิดศักดิ์ กัลมาพิจิตร มีการจัดสวนแบบง่าย ๆ โดยปลูกทองกวาวต้นใหญ่ข้างบันได ออกดอกสีแดงอมส้มสวยทุกปี โดยเฉพาะช่วงเดือนกุมภาพันธ์ ถัดเข้าไปด้านในเป็นบริเวณบ้าน จัดสวนในสไตล์คอตเทจ เน้นความเป็นธรรมชาติของพรรณไม้หลากชนิดปลูกผสมรวมกัน ดอกไม้หลากสีและไม้ใบปลูกแซมกันไปอย่างกลมกลืน ดูรับกับตัวบ้านซึ่งทำเป็นทรงโดมแปดเหลี่ยมและทาสีเหลืองอมน้ำตาลตามแบบฉบับ บ้านในสเปน
“บ้านทางสเปนจะออกสีธรรมชาติ สีน้ำตาลจะเป็นสีหินเก่าๆ มีหินประดับผนัง มีช่องประตูโค้ง จริงๆบ้านหลังนี้เราหยิบยืมกลิ่นอายมาตามที่เราชอบ สวนก็มาทำตอนหลัง จัดสวนเองคนเดียว แต่สามีจะมีหน้าที่รดน้ำต้นไม้ พี่อยู่กับต้นไม้ทุกวัน ต้นไหนเปลี่ยนไปก็จะรู้เพราะเป็นคนปลูกเอง อะไรขึ้นตรงไหนเราก็จำได้ แต่ต้องยอมรับว่าเป็นไปไม่ได้ที่สวนจะออกมาสวยทุกวัน หรือบางต้นตายไปแล้ววันดีคืนดีก็ขึ้นมาใหม่ เมล็ดปลิวไปตกตามขอนไม้ ซอกหินบ้าง หรือไหลยังอยู่ก็งอกมาใหม่”
ต้นไม้หลายต้นขึ้นตามซอกต่าง ๆอย่างเป็นธรรมชาติ แอฟริกันไวโอเล็ตออกดอกสีม่วงสะพรั่งเต็มกระถางใบน้อยซึ่งวางประดับตามมุม ต่าง ๆ โคลงเคลงเลื้อยก็เลื้อยขึ้นคลุมม้านั่งในสนามอย่างเป็นกันเอง เราชื่นชมดอกไม้กันพักใหญ่ เด็กฝาแฝดชายหญิงตัวน้อย น้องอินดี้-เด็กชายหงสา และน้องซอมพอ-เด็กหญิงส่องหล้า ก็วิ่งออกมาจากบ้านในชุดนักเรียนไปนั่งดูต้นคุณนายตื่นสายหน้าบ้านอย่าง ตั้งใจ
“น้องซอมพอจะชอบต้นไม้มาก ก่อนไปโรงเรียนต้องวิ่งไปดูคุณนายตื่นสาย เพราะพี่จะบอกเลยว่าถ้าวันไหนตื่นมาแล้วไปโรงเรียนตอนคุณนายตื่นสายบานแล้ว แสดงว่าหนูสายแล้ว ต้องไปก่อนที่คุณนายตื่นสายจะบาน พอจะขึ้นรถเขาก็จะมาดูทีหนึ่ง โอเคยังไม่บานวันนี้ใช้ได้ หรือบางวันทั้งพี่ทั้งน้องก็ชอบไปเก็บลูกหม่อนในสวนกินกัน”
หลังจากโบกมือลาเด็กๆไป โรงเรียนเรียบร้อย เราสังเกตเห็นดอกคุณนายตื่นสายค่อยๆทยอยบานเต็มที่ กล้าไม้ต้นเล็กแทงยอดอ่อนๆยืดเหยียดรับแสงพร้อมเติบโตทดแทนต้นที่จากไป เช่นเดียวกับดอกไม้ในสวนอีกหลายต้นที่ผลัดกันโรยและบานสลับกันไปตลอดทั้งปี เป็นวัฏจักรแห่งความงดงามของธรรมชาติที่จัดกันเองอย่างเหมาะเจาะจริงๆ
เรื่อง: “วรัปศร”
ภาพ : สิทธิศักดิ์ น้ำคำ
เจ้าของ-ออกแบบ: คุณมีนา-คุณเชิดศักดิ์ กัลป์มาพิจิตร
No comments:
Post a Comment